شهیدان زنده اند

امکان داره ، کلمه مراقب باش و مراقب بودن رو از من زیاد بشنوید

اما زیاد نمی‌بینید...

چون مراقب بودن یه بلدی میخواد

آشنا بودن به اون اولیه های مراقب بودن رو می‌خواد

که خب من بلدش نیستم

چون آدمی که آشنایی داشته باشه ، اینطوری مثل من به کوران حوادث نمی‌افته و از زمین و هوا سکندری نمی‌خوره

شهیدان زنده اند...

تو تُیک واژه ، یا بهتر آن که بگویم یک حرف است حرفی که ما برای مخاطب حاضرمان به کار می‌بریماویی که نیست و گویا حضور دارد همچون « تو را من چشم در راهم »تویی که دور هستی و در انتظار آمدنت نشسته‌ام اما با این حال تو صدایت می‌کنم . «تو» آن است که فاصله ها را کوتاه می‌کنداما «شما» دور است ، شما غریبه و سنگین استشما برای همه استاما تو ، فقط برای توست ، تویی که آشنایی و نزدیکتُ یک حرف است با کلی بار معنایی ، مثل همان میم مالکیت آخر اسم که اختصاصی‌ات می‌کند شهیدان زنده اند...

نمی‌دانم عاشق شدن یک پروسه است با طی زمان یا یک اتفاق است بدون زمان

در یک نگاه است یا در نگاه های ممتد

از چشم به قلب نفوذ می‌کند یا از فکر

نمی‌دانم گاه عاشق شدن باید ترسید یا باید برایش ذوق کرد

حسرت روزهای نبودنش را خورد یا آرزوی روزهای آمدنش را کشید

شهیدان زنده اند...